ಶಿವ್‌ ಅರೂರ್ ಅವರು, ನಾನು ಸುಮಾರು 18 ವರ್ಷಗಳಿಂದ ಮಿಲಿಟರಿ ವ್ಯವಹಾರಗಳ ಬಗ್ಗೆ ವರದಿ ಮಾಡುತ್ತಾ ಬಂದಿದ್ದೇನೆ. ನಿರಂತರವಾಗಿ ಯೋಧರನ್ನು ಭೇಟಿಯಾಗುತ್ತಾ ಬಂದಿದ್ದೇನೆ, ಪ್ರತಿಯೊಬ್ಬ ಯೋಧನ ಬಳಿಯೂ ಹೇಳಲು ಒಂದು ಅದ್ಭುತವಾದ ಕಥೆಯಿರುತ್ತದೆ. ಕೇವಲ ಸಾಹಸದ ಕಥೆ ಮಾತ್ರವಲ್ಲ ಆತನ ಬಳಿ ರಕ್ತದ ಕಥೆ, ಕುಟುಂಬದ ಕಥೆ, ಮಕ್ಕಳ ಕಥೆಯೂ ಇರುತ್ತದೆ. ಮನರಂಜನೆ ನೀಡುವ ಕಥೆಯೂ ಆತನ ಬಳಿ ಇರುತ್ತದೆ. ನಾವು ವರ್ಷಕ್ಕೆ ಎರಡು ಬಾರಿ ಸ್ವಾತಂತ್ರ್ಯ ದಿನಾಚರಣೆ ಮತ್ತು ಗಣರಾಜ್ಯೋತ್ಸವಕ್ಕೆ ಮಾತ್ರ ಯೋಧರನ್ನು ನೆನಪಿಸಿಕೊಳ್ಳುತ್ತೇವೆ. ಶೌರ್ಯ ಚಕ್ರದಂತಹ ಪ್ರಶಸ್ತಿಗಳು ಬಂದಾಗ ಅವರ ಸಾಧನೆ ಬಗ್ಗೆ ಒಂದು ಪ್ಯಾರಾದ ಮಾಹಿತಿ ನೀಡಲಾಗುತ್ತದೆ. ಕೇವಲ ಒಂದು ಪ್ಯಾರದಲ್ಲಿ ಆತನ ಸಾಧನೆ ವಿವರಿಸುವುದು ಯೋಧನಿಗೆ ಮಾಡುವ ಅಪಮಾನ ಎಂದೇ ನಾನು ಭಾವಿಸಿದ್ದೇನೆ. ಯೋಧರ ಸಂಪೂರ್ಣ ಕಥೆ ಕೇಳುವ ಹಸಿವು ನನಗಿತ್ತು. ಅದುವೇ ಪುಸ್ತಕ ಬರೆಯಲು ನನ್ನನ್ನು ಪ್ರೇರೇಪಿಸಿತು. ಅಪಾಯದ ನಡುವೆಯೂ ತೇಜಸ್‌ ಯುದ್ಧ ವಿಮಾನವನ್ನು ಸುರಕ್ಷಿತವಾಗಿ ಲ್ಯಾಂಡ್‌ ಮಾಡಿದ 24 ವರ್ಷದ ಯೋಧನ ಸಾಹಸಗಾಥೆ ನನ್ನನ್ನು ಪುಸ್ತಕ ಬರೆಯಲು ಮೊದಲ ಹೆಜ್ಜೆ ಇಡುವಂತೆ ಮಾಡಿತು. ಆತನ ಬಗ್ಗೆ ಬ್ಲಾಗ್‌ ಬರೆದು ಹಾಕಿದಾಗ ಜನ ಅದನ್ನು ಅತ್ಯಂತ ಉತ್ಸಾಹದಿಂದ ಸ್ವೀಕರಿಸಿದರು. ಆಗ ಜನರಿಗೆ ಯೋಧನ ಬಗ್ಗೆ ಒಂದು ಪ್ಯಾರಾ ಮಾಹಿತಿಯಲ್ಲ 500 ಪುಟಗಳ ಮಾಹಿತಿ ಬೇಕಾಗಿದೆ ಎಂಬುದು ತಿಳಿಯಿತು ಎಂದರು.